فیلم ذهن زیبارو دیدم دوباره. چون نت خرابه و نمیشه چیزی دانلود کرد. درسته یسری چیزاش مطابق با واقعیت نیست ولی خب من از نش خوشم میاد و یجورایی اون بخش از توهم زدنشو هرچند خیلی کمتر احساس میکنم درک میکنم. حس مزخرف بعدشو. تفکرات بقیه راجع بهت رو. تنهاییتو. و درک نشدن از جانب اطرافیانتو. بیخیال. چطور میتونم کار نکنم؟ جز این کارا چی دارم. زندگی من همینهاست. بدون اینها هیچی نیستم و وجود داشتنم بی مورده. و نمیدونم چرا میخوام زندگی کنم. با تموم تجربه های مزخرفی که داشتم. نمیدونم فقط میخوام. میخوام همشو پشت سر بزارم. دلم میخواد همشو فراموش کنم. هرچند که نمیشه. نمیشه ازشون فرار کرد. فکر نمیکردم این فیلم این بار اینقدر تحت تاثیرم قرار بده و جوری که نتونم کنترلی روی اشکهام داشته باشم. بهتره برم دوباره شروع کنم. امیدوارم بتونم. خب من تنهاییمو با اینها پر میکنم. شاید خانوادم و تعداد خیلی کم از دوستام باشن اما همیشه نیستن. به جز مها که اینجاست کسی نزدیکم نیست. اما همین کتابها همین نویسنده ها خب اینم یجور زندگی کردن. من باهاشون زندگی میکنم. نمیدونم چرا گریه میکنم. نمیدونم چم شد دوباره. لعنتی باید برم.
درباره این سایت