کتاب مائده های زمینی مائده های تازه، آندره ژید ، مهستی بحرینی ، نشر نیلوفر
+ میرتیل، ما جز در آنات زندگی هیچ نیستیم. تمامی گذشته در لحظه جان می سپرد، پیش از آنکه چیزی متعلق به آینده در آن زاده شود. لحظه ها ! میرتیل ، پی خواهی برد که « حضورشان » چه نیرویی دارد ! چرا که هر لحظه ای از زندگی ما ذاتا منحصر به فرد است: بیاموز که گاه منحصرا در لحظه استقرار یابی.
امروز ساعت شیش بیدار شدم رفتم حموم که هشت بیمارستان باشم. شلوغم نبودا اما منشی خونسرد و رو مخ بود. خیلی خونسرد بود همه به خاطر یه نفر کارشون دیر انجام شد. دوباره پانسمان کردم فردا هم میرم بعدش دو شنبه میرم دکتر امروزی میگفت بهتر شده ولی بازم اون دکتر اصلی ندید. فردا یه جراح دیگه میبینتم. بعد دوشنبه باز اون دکتره. خلاصه که همین. تا بیایم خونه فکر کنم ده بود فکر کن چقدر طول کشید. بعدش نشستم فرانسوی رو از تو لپ تاپ ریختم تو گوشیم که راحت تر بخونمش هردفعه لپ تاپو نمیشه بذارم رو شکم بیچاره ی سوختم که. دیگه رمم هم خالی کردم دوربینمم تمیز کردم بدمش فاطمه باید بهش پیام بدم هروقت که دوست داره بیاد من خونه ام. دلم میخواد کتابمو زودتموم کنم برم سراغ کتاب بعدی. خیلی طول کشید دیشب حساب کردم من ده روزه کار نکردم. ده رووووز. خیلیه. خیلی وقت هدر دادم. اخ چقدر دلم میخواد برم انقلاب کتاب بخرم مثلا نامه به فلیسه ی کافکا رو که بعد سالها دوباره تجدید چاپ شده. اخ فکر کن چقدر کیف بده کتاب فروشی مولی. همین. برم برنامه امروزو شروع کنم حالا میبینی دوباره بهتر میشم تو کار کردن فقط باید تمرکز کنم و انجام بدمو وقتمو هدر ندم. مصمم برای جدی کار کردن. دلم میخواد زندگی کنم. دلم نمیخواد کتابارو از خودم جدا کنم. دلم میخواد در لحظه زندگیمو پیش ببرم. برای روزای بهتر. من بهتر میشم میدونم.
درباره این سایت