فیلم گذران زندگی گدار رو دیدم. یکی از فیلمهایی که سونتاگ تو علیه تفسیر جزو بهترین آثار کارگردانهای اروپایی نوشته بود. سونتاگ راست میگفت که در فیلم های خوب همیشه صراحت خاصی وجود داره که مارو از شر این هوس شدید به تفسیر کردن خلاص میکنه. و واقعا هم همینجوری بود. نمیدونم باید راجع بهش چجوری حرف بزنم که لو نره اما این فیلمم با این که پرده پرده و منقطع بود ولی انسجام داشت. و این که بازم یه موضوع به ظاهر معمولی بود اما این آدما چجوری از هیچی چیزی میسازن که تو میخکوب فیلم میشی.
من خب دارم مو به مو علیه تفسیرو در میارم تا جایی که پیدا کنم. هنوز کلی کار مونده تا شب. هنوز فرانسوی نخوندم چندتا فیلم دیگه هم هست فعلا که باید اول ببینم بعد فصل جدیدو شروع کنم به خوندن.
درباره این سایت