من اینجا بس دلم تنگ است
و هر سازی که می‌بینم بد آهنگ است
بیا ره توشه برداریم
قدم در راه بی برگشت بگذاریم
ببینیم آسمان هر کجا آیا همین رنگ است؟
.
بیا ای خسته خاطر دوست!
ای مانند من دلکنده و غمگین
من اینجا بس دلم تنگ است
بیا ره توشه برداریم
قدم در راه بی فرجام بگذاریم.
مهدی اخوان ثالث
خب دارم بعد از مدتها شعر های اخوان رو میخونم. چقدرم با حالو هوای این روزهام میخونه. غمگینم. خیلی زیاد ولی راهی ندارم. من انگار همیشه وجودم پر از اندوه. پر از درد. ریشه دوونده تو وجودم.حتی وقتی شادی هست. نمیشه از شرش خلاص بشم. نمیشه نابودش کنم. هیچ راهی ندارم. یا باید جلو برم و حرکت کنم یا باید توی لجن زار زندگی فروبرمو بمیرم. بیخیال این حرفها.
مها امشب میاد تهران و من دلخوشم به همین.
کتابمو دارم میخونمو خلاصه مینویسم تا هی مرور کنم. دیگه باید درست خوند. این کتابو قبلا خونده بودم اما هیچی یادم نمونده. خب جدی باید بگیرمو جدی بخونم امیدوارم بتونم. تو بهم باور داشته باشی از پس همه چی بر میام. دلم گرم میشه که میتونم. یعنی میشه بشه آرزو به دل نمونم باید حسابی از نظر علمی سوادم بالا بره وگرنه به مشکل میخورم . دلم میخواد جوری بخونم که بتونم راجع بهش حرف بزنم.
درباره این سایت