خب فیلم سکوت اثر برگمان رو دیدم. داستان دو تا خواهر بود که با هم زمین تا آسمون فرق داشتن نمیتونم بگم چجور فیلمی بود برام. با این که شخصیت هاش کم بودن و بیشتر اتفاق ها هم توی هتل میفته به نظرم واقعا خوب ساخته شده بود هرچند که گفتن این از زبون من مسخره است. دنیای هرکدوم از شخصیت هارو خیلی خوب ساخته بود. با این که شخصیت های فیلم با هم مرتبط بودن ولی هرکدومو جدا از هم دنیاشونو به تصویر کشیده شد. حتی پسر بچه ی کوچک داستان. اینارو که میبینم متوجه حرفهای سونتاگ هم میشم. اینجوری کتاب خوندن خیلی حال میده مثل کشف کردن میمونه کشف که نه ولی هیجان زده میشی از دیدن تک تک موضوعاتی که حرف زده راجع بهش و تو میفهمیش .
هنر تقلید طبیعت نیست بلکه مکمل متافیزیکی ان است، که در جوارش قامت راست کرده تا بر آن چیره شود. (نیچه)
درباره این سایت