نمیدونم تا حالا برات پیش اومده خاطرات بد یهو به ذهنت هجوم بیارن یا نه. من تو همچین وضعیتیم گاهی از خودم متنفر میشم که نمیتونم فراموش کنم برای همیشه. گاهی مقطعی از ذهنم فراموش میشه اما باز بعد یه مدت شاید با تجربه های مشابه برام تداعی میشن. یا وقتی کار مهم دارم این اتفاق میفته مثل الان که باید تمرکز داشته باشم روی کتابم اما مدام یه چیز سمج میخواد همه تمرکزمو ازم بگیره. نمیدونم چه واکنشی باید نشون داد. فکر میکنم یا باید بجنگمو ردش کنم از ذهنم که خیلی انرژی میگیره یا بهش فکر کنم و بذارم گوشه ی ذهنم بمونه تا کمرنگ بشه. در هر صورت کارمو مختل میکنه.
دلم میخواد خودمو از همه جا پاک کنم. از اینستا، تلگرام و هر شبکه ی مجازی دیگه ای یا حتی از ذهن یسری از آدمها که فراموشم کنن. فراموش کننو دست از سرم بردارن. شاید این کارو انجام بدم. نمیدونم چه فایده ای داره اما فکر میکنم اعصاب راحت تری دارم. دلم نمیخواد هیچکس منو بشناسه یا هیچکس رو دنبال کنم. دلم میخواد فقط خودم باشمو دنیای خودم. البته نه یه دنیای کوچیک دلم تجربه ی دنیارو میخواد. دنیاهای جدید حتی آدمهای جدید. شاید آدمهای بهتر.دلم میخواد از اینجا برم برم یه جای دور. خیلی دور.
دارم کتاب امریکن انگلیش فایل رو شروع میکنم با یکی از اساتید که اونو مجازی تو کانالش تدریس کرده. حوصله کلاس رفتنو ندارم حداقل تا تابستون میخوام بگذرونمش و کار کنم باهاش مثل فرانسوی. این دوتا باید تا سال دیگه خیلی خیلی قوی شده باشن. نمیدونم چه مرضیه که همیشه سخت تره رو انتخاب میکنم میدونم کلاس رفتن آسونتره اما حوصله تو جمع بودنو شلوغیو اینا رو ندارم میدونم بده باید درستش کنم اما حتی حوصله اینم ندارم.
دلم میخواد تو کار آلمانیم برم اما برای الان زوده حداقل برای امسال که باید امتحان بدم. زبان یاد گرفتنو دوست دارم به خصوص اگه جدید باشه. مثل کشف کردن یه دنیای دیگه میمونه. برام جذابه. قبلا اینجوری نبودا. میترسیدم ازش فکر میکردم نمیتونم یا استعدادشو ندارم اما همه چی عوض شد فقط خودمو انداختم تو دلش و حالا دیدم چقدر لذت بخش.
برم کارمو کنم. اول یه چای سبز درست کنم با خرما بخوریم با مها بعد بشینم پای کتابم. وقتی مهام کار میکنه سعنی دوتایی هستیم خیلی بهتر کار میکنم. الانم حواسم جمع شد یه کم که نوشتم. اخ که اگه نبود جنون منو میگرفت.
درباره این سایت